ผมตกหลุมรักในวันสิ้นโลก

สวัสดีทุกคนคร้าาาาา ผลงานนี้เกิดจากการอ่านนิยายแนวซอมบี้มากเกินไปของเราเอง 

xxxxxx คำเตือน xxxxxx

1. เราเขียนตามจินตนาการนะ

2. คีบอร์ดเราพังทำให้พิมพ์ลำบากมาก

3. เม้นท์ให้ด้วยละถ้าเข้ามาอ่านแล้ว

เกริ่นจ้า

     มันก็ปกติแหละที่เวลาเจอซอมบี้ทุกคนจะหนีไปอย่างเงียบๆ เพราะมันไวต่อเสียง หากไม่หนีก็ต้องสู้ เพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไปได้ แต่เดี๋ยวก่อนถ้าคุณสู้ไม่เป็นขอแนะนำนะ ไปหาคนที่สู้เป็นซะ ทำตัวให้มีประโยชน์เขาจะได้ไม่ทิ้งคุณให้ซอมบี้กินกลางทาง 

     ส่วนผมนะหรอ คงรอที่หอพักเฝ้ามองคนที่ดิ้นรนมีชีวิตอยู่ดิ้นรนจนถึงวินาทีสุดท้ายละนะ เรื่องอาหารหรอ? ไม่ต้องห่วงหรอก หอพักที่อยู่มีร้านโชว์ห่วยอยู่ข้างล่าง ส่วนเจ้าของอะ คงโดนกินไปละ  วันก่อนเห็นเดินตามฝูงซอมบี้ไปทางโรงพยาบาลใกล้ๆ แถมแถวนี้อพยพกันเร็วเลยมีคนตายไม่เยอะ พ่อแม่ผมก็อยู่ที่ต่างจังหวัด โชคดีของที่บ้านที่ซอมบี้ระบาดอยู่แค่แถบเมืองที่มีการท่องเที่ยวสูง ทำให้พื้นที่ต่างจังหวัดปลอดภัยกว่ากรุงเทพมหานครด้วยซ้ำ

     ไม่ใช่ว่าผมออกจากกรุงเทพฯไม่ได้ แต่เพราะคนๆหนึ่งทำให้ผมไม่ยากไปไหน เขาเป็นผู้รอดชีวิตที่อยู่หอพักตรงข้ามผม ช่วงที่มีข่าวซอมบี้อาละวาดเขาเป็นผู้นำที่ช่วยเหลือทุกคน ไม่ยอมอพยพไปพร้อมคนอื่น เพราะอยากอยู่ช่วยเหลือคนที่รอดชีวิตในพื้นที่แถวนี้ คอยสู้กับซอมบี้และหาอาหารมาเลี้ยงคนที่ย้ายมาขอความช่วยเหลือ ผมว่าชีวิตของเขาน่าติดตามมาก การได้เห็นเขาทุกวันทำให้ผมใจชื้นรู้สึกปลอดภัยแม้ไม่ได้ไปพักอาศัยอยู่กับกลุ่มของพวกเขา

     ทว่าช่วงเวลาที่รู้สึกปลอดภัยก็สิ้นสุดลง เขาต่อสู้และได้รับบาดเจ็บ กลุ่มคนที่เหลือเลือกที่จะไปที่ศูนย์อพยพ ทิ้งให้เขาค่อยๆกลายเป็นซอมบี้ต่อหน้าต่อตาของผม 

ทำใมนะ เขาก็ตายแล้ว 

ทำไมผมถึงไม่ไปจากที่นี้

ทำไมนะ 

ทำไม

---------------------------------------------------------------------------------

*กลับมาแก้คำผิดแล้วนะ ถ้าเจอเม้นท์บอกด้วยนะ????

แนะนำตัวละคร

เอกิ

เขา?????